تقدیم به لی لی عزیزم
تقدیم به لی لی عزیزم 
خدایا این چه روزگاریه ...چه دنیاییه...باورم نمیشه...آوایی که تاچند روز پیش دیدن
خنده هاش دل آدم رو میبرد حالا باید روی تخت بیمارستان باشه.کاشکی بر نمیگشتم
کاشکی از این دنیای مجازی خداحافظی کرده بودم آخه من دوستم توی تخت
بیمارستانه و اونوقت هیچ کاری از دستم بر نمیاد فقط میتونم دعا کنم.کاشکی
فاصله ها نبودند.کاشکی مسافت ها نبودند تا دوستی ها خودشون رو نشون میدادند.
خدایا دلم گرفته از این زمونه ،از آدما،از بنده هات که اونقدر بخشش ندارند که دلداری
بدن .تو که بخشنده ای ،تو که مهربانی،پس تو که خالق این بنده هاتی چرا اینجوری
میکنن.چرا دلداری رو از کسی که محتاجشه دریغ میکنن.چی رو میخوان ثابت کنن؟
فقط میدونم که دنیا دار مکافاته .هرکی هر حرفی بزنه هر کاری بکنه با منفعتش گیرش
میاد.لی لی عزیزم من از تو دورم ولی دلهامون به هم نزدیکه درد تو درد منم هست
دست و دلم به هیچ کاری نمیره .فقط نشستم پای نت تا خبری بگیرم .تو تنها نیستی
دعاها پشت وپناهته.نمیدونم قابل هستم یا نه ولی واسش نذر کردم که احتیاجی به
عمل نداشته باشه .دنیای نی نی وبلاگ پشت وپناهته اون هم با دعاها.
واقعا خدارو هزار مرتبه شکر
اصلا معلومه اینجا چه خبره 
